طرح موضعی محله گلابدره به کمیسیون ماده ۵ ارسال می‌شود
تاریخ انتشار: ۱۹ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۷۴۹۷۳
به گزارش قدس آنلاین، طرح موضعی محدوده گلابدره در جلسه‌ای با حضور سرپرست سازمان نوسازی شهر تهران، شهردار منطقه یک و نمایندگان معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران، ارائه شد و مورد تأیید حاضران قرار گرفت.
مهدی هدایت در این جلسه با بیان اینکه محله گلابدره در محدوده بافت ناکارآمد منطقه یک قرار گرفته است، از تهیه طرح موضعی این محله به مساحت حدود ۸۳ هکتار خبر داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گفته سرپرست سازمان نوسازی شهر تهران محدوده گلابدره دربرگیرنده یک هزار و ۱۳۵ پلاک است و در شرایط کنونی به دلیل مشکلاتی از قبیل ریزدانگی و نفوذناپذیری بافت، مالکیت غیررسمی، ساخت و سازهای غیرمجاز و ناکارآمدی ضوابط طرح تفصیلی دچار تشدید فرسودگی و ایجاد شرایط کالبدی بحرانی و به تبع آن آسیب‌ها و مشکلات اجتماعی متعددی شده است.
وی در خصوص طرح موضعی محله گلابدره، گفت: در طرح موضعی این محله تلاش شده تا با اصلاح طرح تفصیلی موجود، پیشنهاد ضوابط کارآمد، ایجاد مشوق‌های تجمیع و نوسازی و پیش بینی راهکارهایی برای حل مشکلات ثبتی و سندی ساکنین، زمینه ساماندهی و توسعه محدوده گلابدره فراهم شود.
هدایت افزود: همچنین تأمین خدمات پشتیبان سکونت و توجه به توسعه گردشگری در محدوده گلابدره از دیگر نکاتی است که در تهیه طرح موضعی این محدوده مورد توجه قرار گرفته است.
در خاتمه این جلسه، طرح موضعی محدوده گلابدره که به همت سازمان نوسازی شهر تهران تهیه شده مورد تأیید حاضرین قرار گرفت و مقرر شد طرح مذکور جهت طی مراحل تصویب به دبیرخانه کمیسیون ماده ۵ ارسال شود.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: سرپرست سازمان نوسازی شهر تهران کمیسیون ماده 5 محدوده گلابدره طرح موضعی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۷۴۹۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لشکرگاه افراسیاب در کدام نقطه تهران بود؟
همشهری آنلاین – حسن حسن‌زاده: روزگاری دولاب نه محله‌ای در شرق تهران، بلکه بزرگ‌ترین آبادی اطراف تهران به شمار می‌رفت. گستره‌ای وسیع که با چهار محله دولاب بالا، دولاب پایین، میان و عسگری شناخته می‌شد و پر بود از اراضی کشاورزی و باغ‌های سرسبز.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
سید تقی هاشمی دولابی، یکی از اهالی قدیمی دولاب، در باره حدود دولاب کهن می‌گوید: «اگر آبادی بزرگ دولاب را با تقسیمات شهری امروزی قیاس کنیم، دولاب تاریخی تمام منطقه ۱۴، بخش‌هایی از مناطق ۱۳ و ۱۵ را دربرمی‌گیرد. اما تا دوران صفویه آبادی بزرگ دولاب روستایی وسیع از توابع ری بود و در همسایگی تهران قرار داشت و از جنوب به ری و از شرق هم به کوه‌های دوشان تپه که کشاورزان قدیمی دولاب به آن کوه‌سپاه می‌گفتند می‌رسید.»
دولاب علاوه بر این که آبادی بزرگی بود در بیخ گوش تهران قدیم، قدمت بسیار داشت تا جایی که به گواه منابع مکتوب این آبادی از تهران نیز قدیمی‌تر است. علیرضا زمانی، تهران‌پژوه، در این‌باره می‌گوید: «رد پای نام دولاب در بسیاری از وقایع تاریخی و منابع مکتوب دیده می‌شود؛ از لشکرگاه افراسیاب در اساطیر باستانی ایران تا حمله محمود غزنوی به ری. با این بیان قدمت زندگی در دولاب از تهران هم بیشتر است و می‌توان گفت که قدمت این آبادی به بیش از هزار سال می‌رسد. گواه این مدعا دانشمندی به نام ابوالبشر دولابی است که هزار و ۲۰۰ سال پیش در دولاب که روستایی در مجاورت ری بود زندگی می‌کرد.»
نام دولاب اگرچه با تاریخ تهران و ری گره خورده، اما در نقاط مختلف کشور نیز نامی آشناست؛ چرا که در شهرهای مختلف ایران از اصفهان تا قشم و کامیاران هم محله‌هایی به همین نام وجود دارد. برای رمزگشایی از این ماجرا باید سراغ ریشه نام دولاب و وجه تسمیه آن برویم. هاشمی در این‌باره می‌گوید: «واژه دولاب از دو واژه «دلو» و «آب» ساخته شده. دلو یعنی سطل بزرگی که در گذشته با چرم دوخته می‌شد و با آن از چاه آب یا خاک می‌کشیدند و دولاب هم به جایی می‌گفتند که با دلو از چاه آن آب بکشند.» زمانی دراین‌باره می‌گوید: «دلوآب یا دولاب به تکنولوژی پیشرفته‌ای در تمدن آبی ایران گفته می‌شد که در دوران هخامنشی به کار می‌رفت و از آن به تکنولوژی پرشین ویل هم یاد شده است. از آنجایی که آبادی دولاب زمین‌های کشاورزی بسیار داشت که برای آبیاری آن لازم بود با چرخی که بالای چاه قرار می‌گرفت از دل چاه آن آب بکشند، این نام روی این آبادی ماند و آبادی‌های بسیاری در نقاط مختلف کشور هم با همین اسم شناخته می‌شود.»
کد خبر 850276 برچسب‌ها تاریخ - باستان شناسی محله هویت شهری همشهری محله تاریخ عمومی ایران
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد